ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਮਾਏ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਰੱਖ ਲੈ ਸੇਵਾਦਾਰ ।
ਤੇਰੇ ਭਵਨ ਤੇ ਕਾਰਾਂ ਨੌਕਰੀ, ਸੱਦ ਲੈ ਤੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ॥

ਭਗਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭੇਟਾਂ ਗਾਵਾਂ ਇੱਕ ਪੱਲ ਵੀ ਨਾ ਸੋਵਾਂ ।
ਅਮ੍ਰਤ ਵੇਲੇ ਮੰਦਰ ਤੇਰਾ ਪਲਕਾਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਧੋਵਾਂ ।
ਬਾਗਾਂ ਵਿਚੋਂ ਫੁੱਲ ਤੋੜ ਕੇ ਗੁੰਦਾਂ ਸੋਹਣੇ ਹਾਰ ॥

ਹਾਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਮਾਂ ਕਰਕੇ ਤੇਰੀਆਂ ਪਿੰਡੀਆ ਰੋਜ਼ ਸਜਾਵਾਂ ।
ਅੱਤ੍ਰ ਪੁਲੇਲਾ ਛਿੜਕਾਂ ਨਾਲੇ ਮੰਦਰਾਂ ਨੂੰ ਮਹਕਾਵਾਂ ।
ਜੋਤ ਜਗਾ ਕੇ ਕਾਰਾਂ ਆਰਤੀ ਬਨ ਕੇ ਤਾਬੇਦਾਰ ॥

ਕਰਮਾ ਰੋਪੜ ਵਾਲਾਂ ਮਾਏ ਰੋਜ਼ ਕਰੇ ਅਰਦਾਸਾਂ ।
ਮਿੱਟ ਜਾਵਣ ਸਰਦੂਲ ਤੇਰੇ ਦੀਆ ਜਨਮ ਜਨਮ ਦੀਆ ਪਿਆਸਾ ।
ਤਨ ਮਨ ਹੋ ਜਾਏ ਰੋਸ਼ਨ ਮੇਰਾ, ਖੁੱਲੇ ਕਾਰਾਂ ਦੀਦਾਰ ॥



दे चरणां दा प्यार माये नी सानु रख लै सेवादार
तेरे भवन ते मां करां नौकरी, तेरे मंदिर ते..
सद लै तू इक वार, माये जी मैनू दे चरणां दा प्यार

भक्ता दे नाल मैं भेंटा गांवा इक पल वी न सोवां,
अमृत वेले मंदिर तेरा पलकां नाल मैं धोवां,
बागा विचो फुल तोड़ के गुन्दा सोने हार,

हार श्रृंगार मैं करके तेरियाँ पिंडियाँ रोज सजावाँ,
अतर गुलेला छिडकान नाले मंदरान नु मह्कावान
जोत जगा के करां आरती बन के ताबेदार

भगत तेरे मां दर ते आके रोज़ करन अरदासां
मिट जावन बच्च्याँ दियां तेरे जनम जनम दियां प्यासां,
तन मन हो जाये रोशन मेरा, खुले करां दीदार