गोविन्द चले आओ, गोपाल चले आओ
हे मुरलीधर मोहन मेरे श्याम चले आओ

मेरी नाव भावर में है, और दूर किनारा है
तुम बिन ना कोई दूजा प्रभु और सहारा है
बन कर के माझी तुम मेरी और चले आओ
गोविन्द चले आओ...

मेरे दिल की धड़कन में बस तू ही समाया है
ऐ दिलबर मेरे दिल को, तेरा नूर ही भाया है
मेरे आशिआने में इक बार चले आओ
गोविन्द चले आओ...

तुम सुख के सागर हो कण कण में समाए हो
हे प्राण प्रिय तुम तो मेरे दिल में समाए हो
पल पल है पुकारा तुम्हे, श्री कृष्ण चले आओ
गोविन्द चले आओ...

कोई संगी नहीं साथी जीवन में अकेला हूँ
बस तुझसे लगन है लगी, मैं इक अलबेला हूँ
‘हरी राम’ पुकारे तुझे वासुदेव चले आओ
गोविन्द चले आओ...


ਗੋਵਿੰਦ ਚਲੇ ਆਓ ਗੋਪਾਲ ਚਲੇ ਆਓ
ਹੇ ਮੁਰਲੀਧਰ ਮੋਹਨ, ਮੇਰੇ ਸ਼ਿਆਮ ਚਲੇ ਆਓ
ਗੋਵਿੰਦ ਚਲੇ ਆਓ...

ਮੇਰੀ ਨਾਵ ਭੰਵਰ ਮੇ ਹੈ, ਔਰ ਦੂਰ ਕਿਨਾਰਾ ਹੈ
ਤੁਮ ਬਿਨ ਨਾ ਕੋਈ ਦੂਜਾ, ਪ੍ਰਭੂ ਔਰ ਸਹਾਰਾ ਹੈ
ਬਣ ਕਰਕੇ ਮਾਂਝੀ ਤੁਮ, ਮੇਰੀ ਔਰ ਚਲੇ ਆਓ
ਗੋਵਿੰਦ ਚਲੇ ਆਓ...

ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਕੀ ਧੜਕਣ ਮੇ, ਬਸ ਤੂੰ ਹੀ ਸਮਾਇਆ ਹੈ
ਐ ਦਿਲਬਰ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਕੋ, ਤੇਰਾ ਨੂਰ ਹੀ ਭਾਇਆ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਆਛਿਆਨੇ ਮੇ, ਏਕ ਬਾਰ ਚਲੇ ਆਓ
ਗੋਵਿੰਦ ਚਲੇ ਆਓ...

ਤੁਮ ਸੁੱਖ ਕੇ ਸਾਗਰ ਹੋ, ਕਣ ਕਣ ਮੇ ਸਮਾਏ ਹੋ
ਹੇ ਪ੍ਰਾਨ ਪ੍ਰਿਅ ਤੁਮ ਤੋਂ, ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਮੇ ਸਮਾਏ ਹੋ
ਪਲ ਪਲ ਹੈ ਪੁਕਾਰਾ ਤੁਝੇ, ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਚਲੇ ਆਓ
ਗੋਵਿੰਦ ਚਲੇ ਆਓ...

ਕੋਈ ਸੰਗੀ ਨਹੀਂ ਸਾਥੀ, ਜੀਵਨ ਮੇ ਅਕੇਲਾ ਹੂੰ
ਬੱਸ ਤੁਝਸੇ ਲਗਨ ਹੈ ਲਗੀ, ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਲਬੇਲਾ ਹੂੰ
‘ਹਰਿ ਰਾਮ’ ਪੁਕਾਰੇ ਤੁਝੇ, ਵਾਸੁਦੇਵ ਚਲੇ ਆਓ
ਗੋਵਿੰਦ ਚਲੇ ਆਓ...