गेला हरी कुन्या गांवा
कुणाला नहीं कसा ठावा
घुमेना गोकुळात पावा
ग उडतो डोळा बाई डावा

रमती कुन्जवनी बाला
असावा तिथे नंदलाल
कुणी जा आना मुकुन्दलाल
जीवा हा वेळा पिसा झाला
हरिचा शोद कुणी लावा
ग उडतो डोळा बाई डावा...

कुणाशि केला जरी दंगा
मला येऊन जनि सांगा
त्यास दाखवीन मे इंगा
नाको पन लपऊ  श्रीरंगा
माझा श्याम मला दावा
ग उडतो डोळा बाई डावा

कधी न झाली आज व्रती
ग नज़रे आड़ कृष्ण मूर्ति
अस्ता गोप सदा भवति
कशी मग पडली भूल पूर्ति
हरी चा किती करू धावा
ग उडतो डोळा बाई डावा

राधा घरात जर नाहीं
कोणी जा संजयास पाहि
वडा खाली यमुने दोही
धरुनि आना गे लव लाहि
त्याचा कढला कृष्ण कावा
ग उडतो डोळा बाई डावा