अखां थक गईआं तक तक राह,
इक वारी आजा दातिये ।
मेनू तेरे मिलन दा चाह,
इक वारी आजा दातिये ॥

सारी सारी रात मेनू नींद नहीं औंदी ए,
इक ते जुदाई, दूजे याद सतांदी ए ।
नो रोग केहो जेहा दित्ता मेनू ला,
इक वारी आजा दातिये ॥

प्रेम दी जंजीर पाके तू ते गईओ नस माँ
होवेगा दीदार किवें एह वी ज़रा दस् माँ
नी हाल दिल वाला दित्ता इ सुना
इक वारी आजा दातिये ॥

जदों दा भवानी तैनू दिल च वसाया ए
दूसरा न कोई मेरे दिल विच आया ए
हुण खुश रख भावें तू रवा
इक वारी आजा दातिये ॥

मैं ते तेरे कोलो कोई गल न लुकोई माँ
मैं ते तेरा होया पर तू ना मेरी होई माँ
मेरी दाती बेपरवाह,
इक वारी आजा दातिये ॥

दर्शी दी जिन्दगी माँ कंडेया च रुल गयी
तेरे ते भरोसा सिगा तू वी मेनू भूल गयी
आ के माँ वाला फ़र्ज़ निभा
इक वारी आजा दातिये ॥



ਅੱਖਾਂ ਥੱਕ ਗਈਆਂ ਤੱਕ ਤੱਕ ਰਾਹ,
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਆਜਾ ਦਾਤੀਏ ।
ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਮਿਲਣ ਦਾ ਚਾਅ,
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਆਜਾ ਦਾਤੀਏ ॥

ਸਾਰੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨਹੀਂਓ ਆਂਦੀ ਏ,
ਇੱਕ ਤੇ ਜੁਦਾਈ ਦੂਜੇ ਯਾਦ ਸਤਾਂਦੀ ਏ ।
ਨੀ ਰੋਗ ਕਿਹੋ ਜੇਹਾ ਦਿੱਤਾ ਮੈਨੂੰ ਲਾ
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਆਜਾ ਦਾਤੀਏ ॥

ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਜੰਜੀਰ ਪਾ ਕੇ ਤੂੰ ਤੇ ਗਈਓ  ਨੱਸ ਮਾਂ,
ਹੋਵੇਗਾ ਦੀਦਾਰ ਕਿਵੇਂ ਇਹ ਵੀ ਜ਼ਰਾ ਦੱਸ ਮਾਂ ।
ਨੀ ਹਾਲ ਦਿਲ ਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਈ ਸੁਣਾ,
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਆਜਾ ਦਾਤੀਏ ॥

ਜਦੋਂ ਦਾ ਭਵਾਨੀ ਤੈਨੂੰ ਦਿਲ ਚ ਬਸਾਇਆ ਏ,
ਦੂਸਰਾ ਨਾ ਕੋਈ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਆਇਆ ਏ ।
ਹੁਣ ਖੁਸ਼ ਰੱਖ ਭਾਵੇਂ ਤੂੰ ਰਵਾ,
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਆਜਾ ਦਾਤੀਏ ॥

ਮੈਂ ਤੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਲੁਕੋਈ ਮਾਂ,
ਮੈਂ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਹੋਇਆ ਪਰ ਤੂੰ ਨਾ ਮੇਰੀ ਹੋਈ ਮਾਂ ।
ਓ ਮੇਰੀ ਦਾਤੀ ਬੇ-ਪ੍ਰਵਾਹ,
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਆਜਾ ਦਾਤੀਏ ॥

ਦਰਸ਼ੀ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਮਾਂ ਕੰਡਿਆਂ ਚ ਰੁੱਲ ਗਈ,
ਤੇਰੇ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਸਿਗਾ "ਤੂੰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਈ ।
ਆ ਕੇ ਮਾਂ ਵਾਲਾ ਫਰਜ਼ ਨਿਭਾ,
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਆਜਾ ਦਾਤੀਏ ॥